Kukurydza jest podstawową paszą w żywieniu bydła. Jest ona podstawowym źródłem energii w dawce pokarmowej. Punktem wyjścia jest odpowiednie przygotowanie stanowiska z uwzględnieniem zawartości składników pokarmowych, wybór odpowiedniego materiału siewnego oraz nawożenie zapewniające szybki i wyrównany start.

AgroGen jest dystrybutorem wielu firm hodujących kukurydzę. Dysponujemy ziarnowymi i kiszonkarskimi odmianami o wysokim potencjale plonotwórczym. Aby poznać aktualną ofertę skontaktuj się z nami: +48 663 990 495 ; info@agrogen.pl

Wysoka jakość, a w tym samym wartość energetyczna kiszonki z kukurydzy uzależniona jest od następujących czynników:

• Doboru odmiany z uwzględnieniem wczesności dojrzewania (FAO), w zależności od warunków klimatyczno-glebowych oraz kierunku wykorzystania (mieszańce ziarnowe, kiszonkowe lub ogólno-użytkowe przeznaczone do uprawy zarówno na ziarno jak i na kiszonkę).
• Agrotechniki uprawy i zbioru.
• Występowania zielonych liści i łodyg w okresie fizjologicznej dojrzałości ziarna („stay green”).
• Optymalnego terminu zbioru (30-35% sm).
• Wysokiej strawności substancji organicznej (min. 75%) przy zachowaniu możliwie wysokiej strawności włókna NDF.
• Wysokiego udziału kolb i ziarna (45-57%), wysokiej zawartości skrobi (20-40%) w sm całej biomasy.
• Typu ziarna (Dent/Semident lub Flint/Semiflint).
• Zbioru roślin w okresie fizjologicznej dojrzałości ziarna, kiedy występuje „linia mleczna” na wysokości 1/2 do 2/3 od podstawy ziarniaka (30-35% sm).
• Ciągłego i krótkiego czasu załadunku silosu/pryzmy (1-3 dni).
• Zachowania optymalnej wysokości koszenia roślin w zależności od przyjętej technologii zbioru (12-20 cm lub znacznie wyżej, tak jak to ma miejsce w przypadku produkcji kiszonki LKS).
• Rozdrobnienia (0,8-2,0 cm) z niezbędnym mechanicznym naruszeniem struktury ziarniaków (gniecenie). Długość sieczki może być zwiększona w przypadku stosowania w żywieniu krów wozu paszowego o 1-3 mm, frezu wycinającego dodatkowo o 3-5 mm, niedoboru pasz włóknistych o 2 mm.
• Zastosowania dodatków ułatwiających zakiszanie (bioinokulantów ).
• Prawidłowego zagęszczenia/ubicia zakiszanej masy surowca (silos, pryzma, rękaw).
• Odcięcia dostępu tlenu (dwie warstwy folii, rękaw lub worki foliowe).
• Prawidłowego wybierania kiszonki i eliminacji napowietrzenia stosu kiszonki.